درباره عامل زگیل تناسلی چه می دانید؟

ویروس های پاپیلومای انسانی (HPVs) متعلق به خانواده Papillomaviridae هستند.

تخمین زده می شود که HPV عامل 99 درصد سرطان های دهانه رحم ، 90 درصد سرطان مقعد، 65 درصد سرطان واژن، 50 درصد سرطان فرج و 90-45 درصد سرطان دهانه حلق است.

راه انتقال HPV در درجه اول از طریق تماس پوست به پوست یا پوست به مخاط است. اگرچه انتقال جنسی شایع ترین راه انتقال است، اما مطالعاتی وجود دارد که انتقال از  طریق غیر جنسی را تایید می کند.

• خود تلقیح در مطالعات به عنوان یک مسیر انتقال HPV بالقوه توصیف شده است، زیرا در دختران باکره و کودکان مبتلا به زگیل تناسلی (HPV کم خطر) بدون سابقه شخصی سوء استفاده جنسی تایید شده است،
• انتقال عمودی از مادر به کودک یکی دیگر از دوره های انتقال HPV است. چندین مطالعه بر احتمال عفونت از طریق مایع آمنیوتیک یا جفت یا از طریق کانال زایمان مادر در هنگام زایمان طبیعی تاکید کرده اند.
• انتقال HPV از طریق آب هرگز نشان داده نشده است. با این حال، DNA HPV در محیط های آبی شناسایی شده است.

ثابت شده است که اقدامات بهداشتی معمول در جلوگیری از انتقال HPV ناکارآمد هستند، در مطالعات اخیر نشان داده شده پس از ضد عفونی کردنهای معمول همچنان ژنوم ویروس وجود داشته و نتیجه آزمایش مثبت میباشد.

در زیرا مطالعاتی که نمونه‌های HPV را روی تجهیزات پزشکی آلوده (پس از ضدعفونی استاندارد) ارزیابی کرده‌اند، نشان داده‌اند که هنوز مثبت هستند.

هزینه های سالانه مرتبط با عوارض و مرگ و میر بیماری های مرتبط با HPV تقریباً 4 میلیارد دلار برآورد شده است. هنگامی که برنامه واکسن HPV در استرالیا راه اندازی شد، بسیاری از مطالعات اثرات اولیه را گزارش کردند:

• کاهش در بروز ناهنجاری های دهانه رحم با درجه بالا
• عدم وجود موارد جدید زگیل تناسلی در زنان زیر 21 سال

پزشکان کمبود زیادی در دانش در مورد راه های غیرجنسی انتقال HPV نشان دادند. آنها توافق کردند که بیشترین و کمترین راه های انتقال غیرجنسی به ترتیب پوست به مخاط (64%) و آب آلوده (15%) است.

زنان به طور قابل توجهی دانش بهتری در همه جنبه‌های انتقال و واکسیناسیون HPV نشان دادند (0001/0>p) و نگرش مثبت‌تری نسبت به غربالگری و واکسیناسیون HPV نسبت به مردان (03/0=p) نشان دادند. گروه سنی ≤ 25 و پزشکان دانشگاهی دانش بالاتری در مورد واکسن های HPV نسبت به همتایان خود در مکان های غیر دانشگاهی نشان دادند (002/0 = p).

یافته های قابل توجه این مطالعه، آگاهی بسیار پایین در مورد راه های غیرجنسی عفونت HPV در بین پزشکان اردنی است. افزایش سطح آگاهی پزشکان و کارکنان مراقبت های بهداشتی در این مسیرها و ارتباط آنها با سرطان های دهانه رحم و سایر سرطان ها از طریق برنامه های درسی دانشگاه و سایر منابع معتبر اکیداً توصیه می شود.

در مطالعات جدید نشان داده شده که اطلاعات افراد مختلف حتی قشر تحصیلکرده در رشته های پزشکی نیز نسبت به انتقال ویروس از راههای غیر جنسی بسیار کم میباشد.

وجود ماده ژنتیکی ویروس بر روی  وسایل پزشکی مختلف از جمله از طریق پروب های سونوگرافی به ویژه ترانس واژینال  حتی پس از ضد عفونی کردن مشاهده گردیده است. همچنین ژنوم ویروس بر روی دستکش های معاینه استفاده شده تایید شده است.

پروب‌های سونوگرافی ترانس واژینال با کاندوم محافظت می‌شوند، که به عنوان یک مانع فیزیکی در برابر آلودگی عمل می‌کند (خطر پارگی کاندوم 5-0.9٪ است).

 نمونه ها (21%) پس از بررسی سونوگرافی (با ضدعفونی مناسب)، از نظر HPV DNA مثبت بودند . مطالعه دیگری با جمع‌آوری نمونه‌های پرخطر HPV DNA از سونوگرافی ترانس واژینال، پس از ضدعفونی سطح پایین و پوشش پروب، نشان داد که تعداد قابل‌توجهی از پروب‌ها آلوده شده‌اند: آزمایش پروب‌ها (3٪) در نمونه‌های پس از معاینه و 1.9٪ در نمونه‌های پس از معاینه مثبت بود. برخی مطالعات حتی بیشتر به نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از پروب‌های اولتراسوند نگاه کردند و نه تنها DNA HPV، بلکه ویریون‌های آزاد را نیز کشف کردند .

بیشتر افراد از ابتلای خود آگاه نیستند زیرا آنها بدون علامت هستند. دو مطالعه مختلف، یکی در دانشگاه و دیگری در بیمارستان، فراوانی DNA HPV را در انگشتان افراد آلوده نشان داده است که بهداشت ناکافی یا عدم وجود ان، دست را برجسته می کند . مطالعات DNA HPV را در زیر ناخن افراد مبتلا به زگیل تناسلی و همچنین در لباس زیر آنها نشان داد.

وجود ویروس بر روی انگشتان افراد دارای زگیل و همچنین زیر ناخن آنها ماده زنتیکی ویروس تایید شده و از این طریق توانایی انتقال را دارند.

ویروس توانایی حفظ در شرایط خشکی بهمدت طولانی را دارد بعنوان مثال در شرایط خشکی 30 در صد توانایی عفونتزایی خود را  تا یک هفته می تواند حفظ نماید.

مطالعه دیگری نشان داده است که شیوع عفونت HPV در بین زنان باردار کم است (13.4٪). در میان انواع HPV، شایع ترین نوع 16 (29.6%)، 18 (14.7%) و 58 (14.2%) بود. شیوع بالاتر DNA HPV در نوزادان دختر (17.7٪) نسبت به پسرها (11.6٪) بدون ارتباط نوع زایمان مشاهده شد (18). این مطالعه به این نتیجه رسیده است که HPV نوع 16 در زنان باردار و همچنین در نوزادان، صرف نظر از ماهیت تولد، بیشترین شیوع را دارد، زیرا عفونت می تواند در دوران بارداری از طریق جفت رخ دهد.

تجهیزات آلوده در اتاق‌های معاینه زنان موضوع جالبی برای ارزیابی مسیرهای عفونت HPV بوده است.

 [30 درصد عفونت پس از هفت روز کم آبی نشان می دهند].

این ویروس‌ها می‌توانند روزها روی سطوح، لباس‌ها، تجهیزات زنان و زایمان که اغلب استفاده می‌شوند باقی بمانند.

در مکانهای که دستکاری زگیل انجام میگردد مانند مطب ها ( سوزاندن ضایعه) یامراکز زیبایی لیزر  ویروس بطور معلق (فومیت) وجود داشته و توانایی انتقال دارد.

مطالعه ای که این الگوی انتقال HPV خاص را ارزیابی می کند DNA HPV را در 32 نمونه از 179 (17.9٪) نمونه جمع آوری شده از تجهیزات زنان و زایمان شناسایی کرده است. 11.8٪ در بیمارستان در مقایسه با 27.5٪ در مطب های خصوصی مثبت بودند، که نشان دهنده میزان آلودگی در مطب های خصوصی 2.7 برابر بیشتر از یک بیمارستان است. یک مطالعه همچنین نشان داده است که 9.4 درصد از دستکش‌ها آلوده بودند و اتاق‌های کولپوسکوپی نسبت به مطب‌های سرپایی در معرض خطر بیشتری برای آلوده شدن به HPV هستند.

:Refrence

1. Awareness and knowledge of physicians and residents on the non-sexual routes of  human papilloma virus (HPV) infection and their perspectives on anti-HPV  vaccination in Jordan 2023.PG e0291643 LID – 10.1371/journal.pone.0291643 [doi].
2. Petca A, Borislavschi A, Zvanca ME, Petca RC, Sandru F, Dumitrascu MC. Non-sexual HPV transmission and role of vaccination for a better future (Review). Exp Ther Med. 2020 Dec;20(6):186. doi: 10.3892/etm.2020.9316. Epub 2020 Oct 13. PMID: 33101476; PMCID: PMC7579832.
3. Ma ST, Yeung AC, Chan PK and Graham CA: Transvaginal ultrasound probe contamination by the human papillomavirus in the emergency department. Emerg Med J 30: 472‑475, 2013.
4. Ryndock EJ and Meyers C: A risk for non‑sexual transmission of human papillomavirus? Expert Rev Anti Infect Ther 12: 1165‑1170, 2014.
5. Casalegno JS, Le Bail Carval K, Eibach D, Valdeyron ML, Lamblin G, Jacquemoud H, Mellier G, Lina B, Gaucherand P, Mathevet P, et al: High risk HPV contamination of endocavity vaginal ultrasound probes: An underestimated route of noso‑ comial infection? PLoS One 7: e48137, 2012.
6. Gallay C, Miranda E, Schaefer S, Catarino R, Jacot‑GuillarmodM, Menoud PA, Guerry F, Achtari C, Sahli R, Vassilakos P, et al: Human papillomavirus (HPV) contamination of gynaecological equipment. Sex Transm Infect 92: 19‑23, 2016.