آبله میمونی*ویروس آبله میمونی (MPXV) از خانواده Poxviridae و جنس Orthopoxvirus است که شامل ویروس‌هایی نظیر ویروس آبله (Variola) نیز می‌شود. ویروس آبله میمونی یک ویروس DNAیی با دو رشته بزرگ است. طول ژنوم آن حدود ۱۹۷ کیلوباز (kb) است که شامل صدها ژن کدکننده پروتئین‌های مختلف است
*تفاوت‌های این سویه*
انتقال انسان به انسان: برخلاف سویه‌های قدیمی‌تر که به طور عمده از حیوان به انسان منتقل می‌شدند، سویه جدید در انتقال انسان به انسان مؤثرتر است. این انتقال به طور معمول توسط تماس مستقیم با پوست، مایعات بدن یا وسایل آلوده صورت می‌گیرد.
این سویه به‌طور غیرمنتظره‌ای در مناطق غیربومی (غیر اندمیک) از جمله کشورهای اروپایی، آمریکای شمالی و برخی کشورهای آسیایی گسترش یافته است. این در حالی است که قبلاً آبله میمونی بیشتر در مناطق جنگلی آفریقا مشاهده می‌شد.
سویه جدید دارای جهش‌هایی است که ممکن است بر رفتار ویروس از نظر شدت بیماری، سرعت انتشار و پاسخ به واکسن تأثیر بگذارد. مطالعات نشان داده‌اند که تغییرات ژنتیکی ممکن است موجب افزایش سازگاری ویروس با انسان شود.
در سویه جدید، علائم آبله میمونی همچنان شامل تب، دردهای عضلانی، سردرد و ضایعات پوستی است؛ اما در برخی موارد، شدت ضایعات پوستی کاهش یافته و در برخی بیماران تنها با ضایعات پوستی محدود دیده شده است.
واکسن‌هایی مانند واکسن‌های نسل سوم (مانند واکسن JYNNEOS یا MVA-BN) که برای مقابله با ویروس آبله طراحی شده‌اند، در پیشگیری از آبله میمونی مؤثر بوده‌اند. اما همچنان نگرانی در خصوص اثربخشی در برابر سویه‌های جدید و نیز مدت زمان ایمنی‌زایی وجود دارد.
سویه جدید آبله میمونی، با تغییرات ژنتیکی و افزایش قابلیت انتقال انسان به انسان، به عنوان یک تهدید جدید جهانی مطرح شده است. توجه به واکسیناسیون، جداسازی (به غلط رایج: قرنطینه) افراد مبتلا و رعایت بهداشت می‌تواند از گسترش بیشتر این بیماری جلوگیری کند.